dinsdag 4 juli 2017

Beskidy MTB Trophy Polen

Op naar het grote doel van het seizoen: de 4-daagse marathon in het Zuiden van Polen op het drielandenpunt met Tsjechië en Slowakije. 1400 km van thuis onderweg met Erik Ryckaert als co-piloot en room-mate. En nog 9 andere kompanen waaronder Hilde Verschaeve en haar broer Frank, twee marathonfreaks pur sang. Samen met Tom van de Krierecrossers en 6 Wacky's uit Knokke elf van de ongeveer 40 Belgen aan de start. We slapen in een super-hotel net over de grens in Tsjechië. Vriendelijk onthaal en personeel en spotgoedkoop.


Het wedstrijdgebeuren wordt georganiseerd vanuit Istebna midden in deze prachtige bergachtige streek met toppen tot 1200 meter. De streek ligt bezaaid met bergen met korte skipistes. Veel wandelaars vinden hier de weg in de zomer.
Ik weet niet wat ik moet verwachten maar ze hebben me goed bang gemaakt van de vele losse stenen en wortels op het parcours. Ik zoek nog naar comfortabeler tandwielen maar tevergeefs. Ik zal het moeten doen met vooraan 32T en achteraan 11/46T. 
We komen aan in Polen met mooi weer. De voorspellingen zijn echter niet schitterend...
Met de schouder die nog steeds pijn doet van een val in de Herdersmarathon besluit ik toch te kiezen voor de Mega-afstand met iets minder km en hm dan de Classic.



Stage 1 - 52 km - 2042 HM
Eerste dag starten om 11u00. Ik heb vroeg ontbeten, té vroeg. Ik sta in de startbox met een hongergevoel. Al snel een energybar gegeten maar ik zou dit later bekopen.
Ik kan gelukkig vrij goed vooraan starten waardoor ik redelijk goed mee ben. Het parcours is droog en we krijgen een aangename temperatuur. 
Ik weet nu wat men bedoelde met de steile klims en technische afdalingen. Dit heb ik nog niet meegemaakt. Een afdaling met losse stenen vraagt uiterste concentratie. Bij het klimmen zoek je je eigen tempo tot het niet meer kan. Stukken te voet dan maar.
Ik drink en eet echter te weinig waardoor ik naar het einde toe een hongerklop krijg.

Ik finish 75° algemeen en 2° in mijn categorie. Hilde is eerste dame in de Classic.



Stage 2 - 62.3 km - 2102 HM
Zwaarste rit in de Mega-distance!
Het weer valt iets beter mee dan voorspeld. We houden het droog tot aan de finish maar dan breekt de hel los. Een onweer tovert het parcours om tot een modderpoel voor de 3° rit.
Maar goed. In de 2° rit vind ik het goede ritme en eet en drink ik regelmatig. Alles loopt vlot tot op de finish. Ik maak een jump over de finishlijn en breek hierbij mijn zadelpen. Dom!
Wel vlot eerste in mijn categorie (M5) met 20' voorsprong op de tweede.
Maar tussen de rit en de ceremonie bakken stress om de zadelpen in orde te krijgen. Gelukkig heeft Kollin van de Wacky's een S-Works zadelpen mee en met veel moeite kan ik in een Poolse garage de oude zadelpen verwijderen.




Stage 3 - 45.2 km - 1614 HM
We staan voor een zware opdracht. Een verzopen parcours en koude regen. 9° C.
Omwille van de kou (2° op 1200 m hoogte) wordt de Classic-distance ingekort en rijden zij de Mega-afstand.
Het wordt inderdaad een zware tocht. Het klimmen verloopt moeizaam, vele stukken te voet en het afdalen op de glibberige paden valt letterlijk en figuurlijk tegen.
De finish ligt op de top van een berg en in de regen. Om terug te keren naar het race-center moeten we nog 8 km afdalen op de weg in de kou en regen. Ik klutter bijna van mijn fiets.


Met 5' voorsprong kom ik opnieuw als eerste aan.


Stage 4 - 47.6 km - 1976 HM
We worden wakker met droog weer. Het parcours is echter nog modderig al zijn de paden beter dan gisteren. Met een goeie 20' voorsprong op de 2° ben ik toch zeer nerveus. Met dit parcours weet je maar nooit. Na een 20 km rij ik dan nog lek. Een vriendelijke Pool helpt me en gelukkig kan ik snel weer verder. Een 20-tal renners rijden me ondertussen voorbij maar ik kan er veel van remonteren. Ik weet niet of mijn tegenstanders me voor zijn en besluit mijn tempo te blijven rijden.
Het wordt een zware laatste rit met veel hoogtemeters. ik kom redelijk choco aan en zie dat ik toch eerste ben en dus de eindrangschikking win.


Hilde wint al haar ritten bij de dames in de Classic en zo staan we met 2 Belgen op het hoogste schavotje. De prijsuitreiking is top en trouwens heel de organisatie. Veel Belgische organisators kunnen hier wat leren.
Uiteindelijk een super ervaring op een zeer zwaar parcours. Niet voor niets noemt de Beskidy zich de hardest mtb-race in Central-Europe.









Ardennes Trophy - La Reid

Daags na Langdorp op naar het verre La Reid nabij Theux.
Trainingskilometers voor Polen. Ik ben ingeschreven voor de 65 km. De 50 km van de voorbije jaren organiseren ze niet meer.
Al van bij de start voel ik de benen van gisteren. Ik besluit het rustig aan te doen en het als een training te zien. Vooral de warmte weegt ook door maar gelukkig vind ik hier een droog parcours.
De pittige klims volgen elkaar hier snel op en vooral naar het einde volgen er nog 2 zware.
Ik finish 10° master³ in 4 uur rond. In 2014 stond ik hier nog op het podium maar dat lijkt nu niet meer mogelijk.


Hagelandse Chrono Langdorp 04.06.17

Na de 1° plaats in 2015 en 3° in 2016 ga ik terug vol voor de chrono van 50 km.
Mooi weer, een droog parcours, meer moet dat niet zijn.
De streek rond Langdorp, in de winter dikwijls mijn trainingsparcours, blijft een prachtig decor voor deze populaire wedstrijd.
De eerste lus gaat door de bossen met veel singletracks. Zonder te forceren probeer ik een stevig tempo te rijden. In de tweede helft van de chrono pik ik aan bij enkele renners die ongeveer hetzelfde tempo rijden. Samen met Rudy Geentjens rijd ik de laatste kilometers vol en finish in 2u01'.

Met een gemiddelde snelheid van 24,7 km/u finish ik als 2° bij de masters³ (op 52) en als 41° algemeen. En er is hoop... ze maken hier een categorie +60 ;)