BK Eijsden

Het BK marathon in het Nederlandse Eijsden kon rekenen op een sterk deelnemersveld. Voor mijn laatste afspraak van het seizoen dacht ik te pieken maar de rug- en nekpijn van de laatste weken stak stokken in de wielen. De voorbereiding was redelijk goed maar het vertrouwen was er niet echt.

Door de regen van de laatste dagen lag het parcours er zwaar bij. De eerste helft van de 105 km liepen door de Voerstreek met pittige en vooral km-lange beklimmingen. Waar ik de eerste kms vrij goed mee kon, moest ik al snel de rol lossen en vlogen de later gestarte amateurs me snel voorbij. Het klimmen was een gesel voor rug en nek. Samen met Stephan Maertens maalde ik de kms af maar zonder veel inspiratie. De laatste 20 km waren gelukkig iets minder technisch maar vlot ging het niet. De lange afstand had ik niet in de benen.

Opgeven staat weliswaar niet in mijn woordenboek en bij het binnenrijden van Eijsden was ik dan ook blij volgehouden te hebben. Maar als toemaatje had ik op 4 km van het einde nog een klapband waardoor ik al lopend de finish bereikte.

Ik werd 21° Belg bij de masters2.

La Transsambrienne Anderlues

Nieuw op de O2MC-kalender is La Transsambrienne in Anderlues. Dicht bij Charleroi is dit het parcours gelijkaardig aan dat van Thuin. Pittig, technisch en maximaal off-road.
Ik ben naar Anderlues vertrokken met het idee van de 85 km een goede training te maken voor het BK op 9/10. En dat is het ook wel geworden. Jammer van de rugpijn want die was echt hevig. Ik dacht er aan op te geven maar een syphatieke Kim Saenen (Belg. kampioene) nam me op sleeptouw en gaf me de moed door te gaan.
In de eerste wedstrijdhelft haalde ik nochtans een goed gemiddelde van iets boven de 20km/u maar naarmate de tijd verstreek kon ik bij het klimmen geen kracht meer zetten. De laatste 10 km waren gelukkig wat minder technisch waardoor ik toch een redelijk tempo kon rijden. Ondanks de rugproblemen toch een goede training waarbij mijn hartslag redelijk onder controle bleef.
Finishte uiteindelijk als 25°.

Farmrace Hoogstade

Aangezien ik niet kon deelnemen aan de GRG in Bouillon dit jaar dacht ik wat wedstrijdritme op te doen in de Framrace in Hoogstade.

Dit is een XC à la veldrijden maar dan op de akkers rond Hoogstade. Aangezien de ondergrond turf is, is dit een heel lastige omloop ook al is het sjiekeplat.

Met net geen 80 deelnemers op één startrij werd het startschot gegeven. Ik kon meteen goed meeschuiven in de eerste 20 en reed 2 ronden aan een te hoog tempo. In ronde 3 moest is traditiegetrouw wat gas terugnemen en mijn ritme zoeken. De warmte woog zwaar maar het parcours was vooral een gesel voor mijn onderrug. Wringen met je bekken, slapende handen, dokkeren, ... Na een uur wedstrijd, waar de vele veldrijders het moeilijk begonnen te krijgen, kwam ik er wat door en dubbelde ik enkele renners. Dank zij de goede zorgen van Freek geraakte ik aan verse drank en kon zo een mooie 16° plaats rijden.

Maar één ding staat vast. Een ganse week rugpijn heb ik er niet meer voor over.

http://www.hoogstade.be/pdf/Farm_Race_Mannen_2011.pdf

Houffa-marathon 2011

Twee weken na het modderbad van Achouffe was het uitkijken naar het parcours van Houffalize. Na de regen op zaterdag was het bang afwachten. Gelukkig viel het beter mee dan in Achouffe.

Met een goed gevoel in de benen trok ik toch zenuwachtig naar de start. Met de startklim voor ogen was ik er toch niet gerust in.

Na een goede start kon ik het dorp na de eerste loop uitrijden in de kopgroep. De startklim verteerde ik redelijk goed en bleef in het spoor van de eerste 15 renners. Na de eerste afdaling na 4 km stond ik echter al stil. De body van het achterwiel draaide door en ik moest van de fiets af. Vloeken dus. Te voet terug naar de weg naar Houffalize, daar terug grip gevonden en vrouwlief opgebeld dat ik zou proberen door te rijden tot aan de 1° bevoorrading. Ondertussen was zo goed als het ganse uitgerekte peloton gepasseerd. Als 322° terug in de wedstrijd gekomen, maar direct weer dezelfde problemen met het achterwiel. Uiteindelijk deed het wiel het dan toch, mits de pedalen niet meer stil te laten staan tijdens de afdalingen, maar ik verloor hiermee toch een dik kwartier.

Als een bezetene begon ik dan in te halen en aan de 2° chip-controle passeerde ik als 88°. Nog es 5 minuten aan mijn broek door een lekke achterband en weer inhalen. Aan de 3° controle was ik 80°. In de hoop toch nog een goede rangschikking te behalen, bleef ik tempo maken. In de laatste km maakte mijn fiets een krakend geluid en dacht ik de finish niet te halen. Maar gelukkig hield de fiets het vol en kon ik toch eindigen als 63° algemeen en 10° master.

Jammer van de mechanische pech want de benen waren ok.

http://www.chronorace.be/web2/Classements/classement.aspx?eventId=5626407157764&mode=large&scope=categ&srch=mas&IdClassement=7307

Achouffe

Zondag nieuwe discipline geprobeerd: 60 km modderrijden.
Met de zware regenval in de nacht van zaterdag op zondag was het parcours één lange modderpoel. Aan de finish onherkenbare modderventjes, rode ogen vol zand, bruine fietsen, ... En dan zeggen dat de douches niet werkten !!!
Na een pauze na het drukke voorjaar was het zondag tijd voor hen tweede luik van het seizoen. In de tussentijd werd er vooral getraind in de groene zone en wist ik niet goed wat te verwachten op wedstrijdniveau. Met wat zenuwen en wat zoekwerk om alles weer goed voorbereid te krijgen (de routine wat kwijt) trok ik - samen met Donovan - vroeg richting Achouffe. De hevige regen onderweg voorspelde niet veel goeds. Gelukkig trokken de donkere wolken wat weg toen we Achouffe naderden. De site ginder was al omgetoverd tot één brij.
Aan de start toch schoon volk én met 5 van de ploeg aanwezig.
De nieuwe startklim trok al meteen het ganse peloton op een lint en ik kwam boven door in een 40° positie. Meteen na nog geen km waren de posities al ingenomen want ik finishte uiteindelijk op de 37° plaats.
Door de modder was het zaak je eigen tempo te rijden want in het wiel volgen was niet mogelijk. Door je bril was er niks meer te zien. Gelukkig gaven de Noby Nic-banden me voldoende grip en vertrouwen om het tempo aan te houden en de afdalingen toch snel te nemen. De steile afdaling van Ol Fosse d'Outh kon ik echter maar half op de fiets blijven.
Halfweg waren we onherkenbaar. Nathalie, die voor de bevoorrading zorgde, herkende me pas op het laatste moment.
Met een gemiddelde hartslag van 170 kreeg ik de laatste km's krampen in de bovenbenen maar kon toch eindigen op een 7° plaats in mijn categorie.
Op naar de Houffa-marathon binnen 2 weken.

Raid des Hautes Fagnes - Malmedy

This is definitely the hardest marathon in Belgium.

Nat, glibberig, bij momenten gevaarlijk, technisch, letterlijk OFF-road, wortelpaden, prachtige single-tracks.

Met 16 km/u op de teller weet je het wel. Malmedy is het moeilijkste parcours van alle Belgische marathons!

Met wat geluk mocht ik plaats nemen in de topbox. Opwarmen tot het laatste moment en dan gewoon plaats nemen vooraan het 625-koppige peloton op de 65 km. naast enkele toppers.

In de aanloop naar de eerste klim kan ik in 6° positie de eerste klim aanvatten maar al snel vliegen de jonge gasten me snel voorbij. Ik moet temporiseren en verlies plaats na plaats. Jonas Moenaert en Sammy Knockaert rijden me al snel voorbij. Ook Daphne Vandenbrande, NL kampioene en Kristien Neelen halen me in. Frustrerend maar het is niet anders. Verstandig blijven en niet forceren. De eerste 20 km zijn héél zwaar. De ene zware klim na de andere en de afdalingen vragen al even veel energie door de natte ondergrond. Met mijn Racing Ralphs, nog wat te hard geblazen ook, heb ik weinig vertrouwen. Na 20 km kom ik door op een 91° plaats. Er volgt nu een rustiger stuk, goed om een strak tempo te vinden. Veel plaatsen win ik er niet mee want na een 40-tal km rij ik in 92° stelling. Ondertussen brandt de zon goed in de nek. In de laatste 10 km kan ik mijn tempo goed aanhouden en haal meerdere renners bij. In de laatste afdaling op de trappen neem ik wat risico omdat ik nog een groepje van 5 voor me zie uit rijden. Het doet me deugd deze 5 in de straten naar de finish nog achter me te laten.Prachtige marathon maar veeleisend voor lijf en leden. Vooral mijn armen en rug zien zwaar af.

Vooraf had ik me als doel gesteld in de top-10 van de masters2 te eindigen en dat lukt ook. Ik finish in kop 4u op een 76° plaats algemeen en 9° plaats bij de masters2. Volgend jaar op naar de masters3 en hopelijk met dezelfde tijd. Volledige uitslag op:

http://www.chronorace.be/web2/Classements/classement.aspx?eventId=5970004541447&mode=large&scope=categ&srch=ma2&IdClassement=7019

La Reid Theux

Vierde keer, goede keer.

Bij de eerste deelname 2 x plat gereden. Bij de tweede zwaar gevallen en opgave. Derde keer verkeerd parcours gevolgd en 23 km verkeerd gereden. Ik zou hier nooit nog terugkomen. En toch...

La Reid is één van die top-marathons die elk jaar weer zo'n 1500 deelnemers aantrekt. Véél toppers en veel Hollanders ook, netjes verdeeld over de 3 afstanden (90-70-50 km). Ik kies voor de 70 km.

Dit keer een bewust matige start; met de startklim kun je je hier in 2 km stikkapot rijden. Meteen voel ik dat ik mijn vormpiek wat voorbij ben. Ik zak terug naar een 75° plaats bij de tussenpassage na 21 km aan de finish. Op het technische parcours weet ik toch redelijk stand te houden. Enkel de maag krijgt het moeilijk (teveel suikers). Aan de tweede bevoorrading moet ik stoppen voor water om de suikers af te lengen. Dat lukt maar ik ben bang om terug maagklachten te krijgen en veel durf ik niet meer te eten. Dat breekt me zuur op in de laatste 10 km. De laatste 2 klims geraak ik niet meer vooruit en moet nog een 10-tal plaatsen prijsgeven. Ik eindig met 3u51' 89° op 545 deelnemers en 15° op 141 masters2.

Puffen in Langdorp

30° C - puffen, dorst, stof...
Samen met de Vince gestart om 10u00. Vince stelde voor om voor samen voor mijn klassement te rijden. Een toffe geste en hiermee waren we snel gestart. Misschien wat te snel voor mij en het frustreerde mij dat Vince na elke klim mij moest opwachten. De moed zonk wat in mijn schoenen en we besloten het wat kalmer aan te doen. Bij elke klim was het echt zwoegen. Abnormaal gezien de betere weken voordien. Was plots alles weg? Teveel getraind? Vermoeid? Dat glaasje wijn van gisteren teveel? Veel vragen tijdens de lange rit. Vince was ook totaal uit zijn ritme en verloor ook zijn courage. Ik moedigde hem aan verder te gaan en aan een matig tempo trokken we onder een loden zon richting finish. Ik dronk 5 bidons leeg. Onderweg kwamen we meerdere renners met krampen tegen. Iedereen pufte en blaasde.
We finishten in dezelfde tijd van vorig jaar. Alleen de "moral" stond niet hoog na deze rit. De rugpijn en het moeilijk klimmen speelden in mijn hoofd. De volgende dagen had ik heel zware benen en terug hetzelfde gevoel in de bovenbenen als vroeger. Vandaag donderdag opnieuw es een volle training en gelukkig gevonden waar de oorzaak van het débacle van Langdorp lag, nl. het reservezadel die wat te hoog ingesteld stond. Zo zijn we terug goed vertrokken voor komende maandag in Theux.

Bad luck in Waimes

Het moest er eens van komen...
Dit seizoen nog niet veel pech gehad; op enkele spectaculaire en traditionele valpartijen na. Maar telkens kunnen uitrijden.
Vandaag dus niet.
Om 5u opgestaan om tegen 8u in Waimes te staan. Prachtig lentezonnetje (heel wat anders dan mijn vorige passage hier 3 jaar terug) en veel (schoon) volk aan de start.
Onze start staat mooi in beeld op volgende link: http://www.televesdre.eu/site/vtt_les_8e_cimes_de_waimes_avaient_des_allures_de_roc_d_azur_-7102-999-115.html
Om 9u vertrok de grote massa voor de 85 km. Ik had voor de 65 km gekozen met als doel een goede plaats te rijden bij de masters². Om 9u10 was het onze beurt en meteen werd er geklommen. Ik verraste me zelf door met de kop mee te gaan in de eerste klim en boven nog mee te zijn. Bij een tweede stuk bergop moest ik passen en reden me jongere renners voorbij, maar ik zat verdomd in een goede positie en die zou ik verdedigen.
Het parcours was zo goed als droog en zoals te verwachten zeer technisch. Veel losse stenen en vooral hoog uitstekende wortels maakten het klimmen en dalen zeer lastig. Vooral de armen hadden het zwaar te verduren. Bij de eerste Chronorace-controle passeerde ik in ...° positie en zat daarmee op de ...° plaats bij de masters².
Na een goeie 20 km sloeg echter het noodlot toe... In een steile en gevaarlijke afdaling waar velen van de fiets moesten, raakte ik het juiste spoor kwijt en kon me nog net rechthouden tegen een omgevaalen boom. Doordat mijn lichaamsgewicht hierbij volledig werd naar rechts geduwd, brak onder mijn kont mijn zadel. Eén van de carbon-bruggen had het begeven. Hopelijk telt de garantie... Toen ik te voet op het pad terugkeerde, kon ik zien welke voorsprong ik had opgebouwd tov enkele kompanen. Balen dus...
Hopelijk heb ik zaterdag in Langdorp niet opnieuw pech.

Chrono Thuin

Zondag voor de 2° keer naar Thuin afgezakt voor de chrono van 75 km.
Net als 2 jaar geleden een droog maar technisch pittig parcours.
Samen met Stephan Maertens(Lingier) gestart. Met twee kun je toch een strakker tempo aanhouden dan alleen. Dit lukte dan ook aardig en door om beurten wat kopwerk te verrichten maalden we de km's er snel door. Enkel rond km 45 had ik een moeilijk moment. Doordat ik m'n drinkbus verloren had, moesten we aan elke bevoorrading stoppen, wat ons toch een 4 minuten kostte.
We eindigden in 3u36', meteen 13' sneller dan m'n vorige deelname. Dit leverde me een 42° plaats op op 226 chronorijders in totaal.
Een goede training met het oog op wat komen gaat in juni.

Raid des Géants - Attiches 2011

Yes-yes-yes.

Voor de derde keer van de partij in Attiches. Samen met Vince vroeg van de partij.

Na een korte opwarming vooraan in de startbox plaatsgenomen.

Meteen vlammen in de kop van de wedstrijd met een 20-tal man afgescheiden van de rest. Na enkele km asfalt het bos in om er bijna niet meer uit te komen. Droog parcours waardoor de snelheid hoog lag. Volle concentratie om het stuur niet te verliezen; een prima training voor de stuurkunst. In de eerste ronde 2x tegen dek: de eerste keer door een aarzelende renner in de enige modderpartij van de wedstrijd en de tweede keer uit een put gevlogen aan te hoge snelheid. OP het einde van de eerste ronde in een groepje van 5 renners waarvan de Franse Franck Parisi uit mijn categorie. De tweede ronde voelde ik me sterker worden toen het tempo wat gedrukt werd. Als plots Dominique Deleersnijder uit de achtergrond kwam opduiken, kon ik aanpikken en zo mijn directe tegenstander losschudden. Het tempo ging de laatste 10 km nog goed omhoog en ik bleef verstandig in het wiel. Met een groepje van 4 reden we de laatste km's vol door en in de spurt kon ik nog winnen. Hiermee eindigde ik 24° algemeen op 270 deelnemers en 2° in mijn categorie (masters2 +45 jaar).

Meteen m'n 3° podium op 3 deelnames. Supergevoel.

Volledige uitslag op http://img41.xooimage.com/files/8/a/8/classement-rdg-55kms-2888996.pdf

Filmpjes op:

http://www.dailymotion.com/video/ximnnr_raid-des-geants-km-2_sport
http://www.dailymotion.com/video/ximnuz_raid-des-geants-entree-dans-la-foret_sport

Course des Ch'tis - Olhain (Fr)

Voor de verandering en omdat Olhain niet zo ver van huis af is, trok ik zondagmorgen richting Arras om in het Parc d'Olhain voor een XC. Geen marathon dus maar 6 ronden van ongeveer 5 km. Heel wat Belgen daar aan de start samen met een regiment Fransen: 353 deelnemers in totaal. Wij met 4 van de ploeg aanwezig. Na het aanschuiven voor het stuurbordnummer en een verkenning/opwarming samen met Bart, maakten we onze opwachting in de startbox voor de masters 1 en 2. Beetje chaos daar wel; ineens stond ik ipv vooraan in de box middenin. De startloop bergop was te kort om voor voldoende afscheiding te zorgen en de eerste obstakels zorgden al voor files en loopwerk. Jammer, want diegenen die vooraan konden starten, konden vlot doortrekken. Zoals altijd een te hevige start om maximaal mee te blijven en pas na 3 rondes begon ik me comfortabel te voelen. Dat zal het marathonbeestje wel zijn, zeker? Het parcours was echt formidabel, een echte verrassing zo dicht bij huis. Technische stukken, pittige klimpjes, downhilltracks, alles zat er in. En goed aangeduid. Een pluim voor de organisatie. Halfweg de vijfde ronde werd ik bijgehaald door de eerste masters 1 en daardoor moest ik aan het eind van deze ronde ook stoppen. Toch een beetje spijtig want ik kwam op ritme. Daarmee finishte ik 45° algemeen op 165 masters (30-49 jaar) en 149° op 66 masters 2, niet slecht voor een XC. Mijn teammates presteerden heel sterk. Tom werd 2°bij de masters1 en Bart werd er 6°. Sam werd knap 2° bij de U23. Volgend jaar ben ik terug van de partij. En binnen 2 jaar ook. Dan mik ik op een mooie plaats bij de masters3.

La Primavera - Andenne

Met Vincent als kompaan vertrok ik naar Andenne. 5° C aan de start om 09u00 maar het zonnetje al in zicht. We vertrokken met de laatste startgroep met nogal wat schoon volk met ons mee. De start achter de quad heeft wel iets speciaals en op het lange stuk asfalt werd de snelheid geleidelijk aan opgevoerd. Vollen bak de eerste klim op en de toppers vlogen ons al voorbij. Ik probeerde aan te pikken bij een groepje met Vince erbij maar het ging me iets te rap. Vooral op de klims moest ik ze telkens laten gaan maar in de afdalingen haalde ik weer wat bij. Dat is de gekende en gevreesde "rekker". Ik besloot om mijn tempo aan te houden en dat beviel me prima. Na een 25 km werd ik bijgehaald door Kim Saenen, de Belgische kampioene, en ik bleef lange tijd in haar spoor. Ik kende niet echt zwakke momenten en reed een strak tempo. Vooral het afdalen ging me goed af. De fiets doet het op dat vlak prima en dat geeft vertrouwen. Qua pittigheid moet dit parcours niet onderdoen voor de echte Ardennen en vooral de laatste zeer technische afdaling op de trappen is om duimen en vingers af te likken. Los van de duik in het koude water met een zere knie als gevolg kwam ik zonder kleerscheuren aan in 3u37', 20 minuten sneller dan vorig jaar. Ik behaalde een mooie 88° plaats algemeen op . De Vince eindigde 72°. Volledige uitslag op http://www.vtt-primavera.com/documents/Chrono---Rsultats.PDF

Sart-Tilman

De kop is er af!
Sart-Tilman is de eerste marathon van het seizoen en traditioneel voor velen dé test om te weten hoe de benen zijn na de lange winterperiode. Je kan er kiezen uit een race met groepsstart van 55 km, een individuele chrono van 55 km en van 45 km. In elke formule schoon volk. De Belgische kampioenen komen er duidelijk hun nieuwe trui tonen en veel Nederlanders vinden ook de weg naar Luik.
Net als vorig jaar rijd ik de race van 55 km. Groepsstart om 08u30. Dat betekent om 05u00 uit veren. En da's eigenlijk al te laat want ik kom pas om 07u55 aan in Sart-Tilman. Nogh inschrijven, klaarmaken én opwarmen in zo'n korte tijd is niet aangewezen. Na de veel te korte opwarming kom ik achteraan de startbox plaatsnemen. De start is fel met al die jonge veulens en zeker met een aanloop van 3 km asfalt. Ik trap al snel op mijn adem en moet het peloton laten gaan. Dit is duidelijk andere koek dan de trainingen in de West-Vlaamse heuvels. Het wedstrijdritme ben ik blijkbaar nog niet gewend. Na een tijdje kom ik toch op dreef en kan ik een goed tempo rijden. Het parcours is afwisselend en goed bepijld. Technische afdalingen en pittige beklimmingen wisselen af met zompige stukken met loopwerk.
In de tweede helft van de wedstrijd haal ik wat renners in. Eén ervan is Ronny De Ceuster van MTB-Team Langdorp en samen leggen we de 7 laatste km af.
De 88° plaats is wat ontgoochelend maar ligt in de lijn van vorig jaar. Hoopgevend is dat ik in dezelfde omstandigheden van vorig jaar een kwartier sneller reed.
En volgende lessen zijn er te trekken uit deze trainingsrit:
* kom ruim op tijd om deftig te kunnen opwarmen en een goede startpositie in te nemen
* de fiets ligt me goed, de XT-10-speed doet het prima maar ik moet meer op het middenblad durven klimmen
* ik drink en eet nog te weinig
* bandenkeuze: conti race-king is prima op droge ondergrond maar in de modder onbruikbaar
Op naar La Primavera volgende zondag.

Seizoen 2011

Can't wait to start...
We zijn bijna zover. Het mtb-seizoen staat voor de deur.
De voorbereiding verloopt naar wens, de nieuwe bike rijdt super, de ploeg is een leuke bende.
Mijn programma voor de komende weken ziet er als volgt uit:
13/03: Smokkelaarstocht Rekkem (voorbereidingstoertocht)
20/03: Challenge Stany-Smol in Sart-Tilman (voorbereidingswedstrijd) (nog onder voorbehoud)
27/03: La Primavera in Andenne (eerste wedstrijd O2MC)
10/04: Course des Ch'tis in Olhain (France)
25/04: Le Raid Rançois in Rance

Teamvoorstelling op Velofollies

Op Velofollies werd ons team voorgesteld.

Leuke bende!

http://www.mountainbike.be/algemeen/actueel.php?subaction=showfull&id=1295887639&archive=&start_from=&ucat=1&