Twee weken na het modderbad van Achouffe was het uitkijken naar het parcours van Houffalize. Na de regen op zaterdag was het bang afwachten. Gelukkig viel het beter mee dan in Achouffe.
Met een goed gevoel in de benen trok ik toch zenuwachtig naar de start. Met de startklim voor ogen was ik er toch niet gerust in.
Na een goede start kon ik het dorp na de eerste loop uitrijden in de kopgroep. De startklim verteerde ik redelijk goed en bleef in het spoor van de eerste 15 renners. Na de eerste afdaling na 4 km stond ik echter al stil. De body van het achterwiel draaide door en ik moest van de fiets af. Vloeken dus. Te voet terug naar de weg naar Houffalize, daar terug grip gevonden en vrouwlief opgebeld dat ik zou proberen door te rijden tot aan de 1° bevoorrading. Ondertussen was zo goed als het ganse uitgerekte peloton gepasseerd. Als 322° terug in de wedstrijd gekomen, maar direct weer dezelfde problemen met het achterwiel. Uiteindelijk deed het wiel het dan toch, mits de pedalen niet meer stil te laten staan tijdens de afdalingen, maar ik verloor hiermee toch een dik kwartier.
Als een bezetene begon ik dan in te halen en aan de 2° chip-controle passeerde ik als 88°. Nog es 5 minuten aan mijn broek door een lekke achterband en weer inhalen. Aan de 3° controle was ik 80°. In de hoop toch nog een goede rangschikking te behalen, bleef ik tempo maken. In de laatste km maakte mijn fiets een krakend geluid en dacht ik de finish niet te halen. Maar gelukkig hield de fiets het vol en kon ik toch eindigen als 63° algemeen en 10° master.
Jammer van de mechanische pech want de benen waren ok.
