De kop is er af!
Sart-Tilman is de eerste marathon van het seizoen en traditioneel voor velen dé test om te weten hoe de benen zijn na de lange winterperiode. Je kan er kiezen uit een race met groepsstart van 55 km, een individuele chrono van 55 km en van 45 km. In elke formule schoon volk. De Belgische kampioenen komen er duidelijk hun nieuwe trui tonen en veel Nederlanders vinden ook de weg naar Luik.
Net als vorig jaar rijd ik de race van 55 km. Groepsstart om 08u30. Dat betekent om 05u00 uit veren. En da's eigenlijk al te laat want ik kom pas om 07u55 aan in Sart-Tilman. Nogh inschrijven, klaarmaken én opwarmen in zo'n korte tijd is niet aangewezen. Na de veel te korte opwarming kom ik achteraan de startbox plaatsnemen. De start is fel met al die jonge veulens en zeker met een aanloop van 3 km asfalt. Ik trap al snel op mijn adem en moet het peloton laten gaan. Dit is duidelijk andere koek dan de trainingen in de West-Vlaamse heuvels. Het wedstrijdritme ben ik blijkbaar nog niet gewend. Na een tijdje kom ik toch op dreef en kan ik een goed tempo rijden. Het parcours is afwisselend en goed bepijld. Technische afdalingen en pittige beklimmingen wisselen af met zompige stukken met loopwerk.
In de tweede helft van de wedstrijd haal ik wat renners in. Eén ervan is Ronny De Ceuster van MTB-Team Langdorp en samen leggen we de 7 laatste km af.
De 88° plaats is wat ontgoochelend maar ligt in de lijn van vorig jaar. Hoopgevend is dat ik in dezelfde omstandigheden van vorig jaar een kwartier sneller reed.
En volgende lessen zijn er te trekken uit deze trainingsrit:
* kom ruim op tijd om deftig te kunnen opwarmen en een goede startpositie in te nemen
* de fiets ligt me goed, de XT-10-speed doet het prima maar ik moet meer op het middenblad durven klimmen
* ik drink en eet nog te weinig
* bandenkeuze: conti race-king is prima op droge ondergrond maar in de modder onbruikbaar
Op naar La Primavera volgende zondag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten