LCMT 2010

Na de doorweekte editie van 2006 en de jaarlijkse plechtige communies kon ik dit jaar terug inschrijven voor hét marathon-evenement van het jaar, de LCMT.
4 dagen - 400 km off-road - 10000 hoogtemeters - 440 deelnemers - 150 chrono-rijders - 9 nationaliteiten - 2 dokters - 7 kine's - 4 mecaniciens - ...
4 dagen leven op pasta's - koolhydraten - vitaminen - ijzer- & magnesiumpillen - korte en lange suikers - water en nog es water - energy-bars en gels - bananen en peperkoek -...
4 dagen prachtige natuur - rustige dorpjes - technische afdalingen en beklimmingen - leuk hotel met lekker eten en ontspannen sfeer met 400 gelijkgestemden...
dit moet het leven van een renner in de Tour de France zijn...
alleen... zij moeten hun eigen fiets niet onderhouden en herstellen
maar ze moeten net als wij "duwn" en nog es "duwn"...

Met 5 van de ploeg waren we daar aan de start in Stavelot.
4°C. Meteen een flash-back naar m'n vorig optreden hier. Gelukkig geen regen bij de start.
Meteen een proloog-klim-tijdrit van 2,7 km. voor de kiezen. De Stockeu van Luik-Bastenaken-Luik met nog een stukje off-road aan gebreid. Knal in het rood. En meteen verkeerd rijden op zo'n korte afstand. Iedereen aan het hijgen na 2,7 km van de 400. Niet normaal. Zijn de benen wel goed? Wat kom ik hier doen? Maar goed, ik rij de 52° plaats algemeen en 9° master1 (40 - 50 jaar). En dan besef je dat je nog 95 km moet naar Houffalize mét een chrono na 22 km tot aan de bevoorrading in Rencheux. Na 5 km staan we stil... Gino breekt voor de eerste keer z'n ketting. Vincent en ik zetten de achtervolging in naar de voorhoede en dat kost me veel energie en een pijnlijke knie na een knieval in en steile klim. Na de eerste bevoorrading start de chrono en verkleumd kom ik aan met de 52° tijd. Gelukkig is het tweede gedeelte van de etappe minder zwaar en kom ik niet te vermoeid aan in Ol Fosse d'Outh, ons hotel voor de komende dagen. De dokter stelt me gerust met de knie. Ik kan morgen verder.

Op dag 2 rijden we de langste etappe. 110 km maar minder technisch en minder hoogtemeters. Het wordt een superleuke rit door het prachtige landschap in Luxemburg tot in Wiltz en zo terug via Bastogne. De chrono wordt gereden op de laatste 16 km van de rit, dus nog zwaar in het rood gaan na 94 km. Ik start goed maar op 3 km van het einde breekt nu ook mijn ketting. Lopend, en dat valt echt niet mee na 105 km fietsen, leg ik de laatste kilometers af. Ik verlies kostbare minuten maar kan de schade beperken met een 51° plaats. Vincent komt achter mij binnen; hij reed verkeerd.

Na de aankomst volgt nog een bandenwisselproef. In een zo kort mogelijk tijd een band wisselen. De snelste doet dit in 43"; ik in 1'46" wat mij toch wat bonustijd oplevert. En dan kan de routine starten; fiets afspuiten en opblinken, douchen, eten, rusten.

Op dag 3 sturen ze ons langs de Col d'Haussire en tot op Baraque Fraiture. Op de venen zuigt de ondergrond onze fiets haast de grond in. "Slechts" 88 km maar wel met 2800 hoogtemeters. Het wordt opnieuw een zware klus. De chrono in deze etappe loopt van bij de start over 48 km tot aan bevoorr. 2 in Samrée. De start is voor mij te hevig en ik moet de team-mates laten rijden. Met Hilde Verschaeve, 1° vrouw in de stand en ex-Belgisch kampioene XC, rij ik een tijdje samen, maar ook haar moet ik laten gaan. Na enkele technische stroken vind ik toch het goeie ritme en haal ik terug wat renners bij. Pech bij Gino die terug kettingproblemen kent en bij Pieter die 2 x lek rijdt. Hun klassement krijgt een duw. Ik wordt 54° en moet Hilde laten voorgaan in het tussenklassement.

Op dag 4 ben ik van plan mijn 10° plaats in de ranking van de masters te verdedigen en wil ik mijn 45° plaats op zijn minst behouden. Ons team start met veel lawaai op de eerste rij en iedereen is sterk gemotiveerd. Nog 97 km voor de boeg langs Burg-Reuland terug naar Stavelot. Het wordt een rustige aanloop naar de chrono toe. Na 48 km kunnen we er aan beginnen; de chrono van 12 km met 2 heel zware beklimmingen. Ik ga het duel aan met een Nederlander die kort achter mij staat in het klassement. Het wordt een man tegen man-duel waarbij ik hem kan kloppen in de spurt. Met een goede tijd eindig ik zo nog 43° algemeen en 9° master1. De rest van de etappe tot aan het eindpunt is super. Er wordt op momenten nog heel hard gevlamd. De sfeer bij de aankomst is picobello. Het zit er op.

Het werd een heel leuke ervaring met dank aan de team-mates en de "compagnie" van Racketmannen Bart, Jimmy en Korneel en van MTB-Babe Fabienne.

Over mijn eindranking mag ik best tevreden zijn. De conditie was niet optimaal door de appendicitis die mijn voorbereiding verstoorde en de problemen met de verzuurde bovenbenen waardoor ik de laatste weken niet voluit kan trainen.

De volgende wedstrijd rij ik in La Reid Theux op maandag 24/05.

Volledige verslagen, resultaten en foto's op http://www.lcmt.be/